Yerli elektrikli Otomobil haberleri bu kadar gündemdeyken size 28 yıllık kariyerimi anlatmak istedim. Ne alaka diyecek olursanız her şey oyuncaklardan söktüğüm elektrik motorlarıyla başlamıştı da ondan 🙂 Bu arada ikinci romanım Araba Terbiyecisi bir aksilik olmazsa mart ayında çıkıyor. Murat Tosun Araba Terbiyecisi Romanı.
youtube.com/msemedya
[irp posts=”11831″ name=”Araba Habercisi Ocak Sayısı Test Yıllığı Olarak Çıktı!”]
Opel Corsa Jurgen Klopp’un Şampiyon Ekibinde
İşte 28 yıllık hikayem, nasıl başladı, nasıl gelişti ve planlarım ne?
Ben de yerli otomobil yaptım diye gelen bir sürü haber var.
Çocukken oyuncakların içinde olan motorları çıkarır.
Dört tekere bağlar.
Tahtadan gövde yapar.
Alta sıralı pil dizer.
Elektrikle çalışan araba yapardım.
Sonra çiçek ışığı falan yakmak için kullanılan solar panelleri ekledim.
Şarjlı pil taktım.
Güneş enerjisini de kullanmaya başladım.
Her zaman binip gidebileceğim versiyonunu hayal ettim.
Baktım bu iş tam benlik yıllarca elektronik okudum.
Sonra…
İçten yanmalı motorların müthiş dünyasını keşfettim.
Elektriklilere göre inanılmaz zordu.
Bir sürü denklem vardı.
Biri aksasa tüm sistem çarkları duruyor.
Okula ara verdim Topkapı Sanayi’de ailem dükkan açtı.
Başını müthiş bir usta koydular.
Ustanın yanında çırak oldum.
Amerikancıydık…
Onlar ne müthiş arabalardır öyle.
Devasa arabalar, devasa mekanikler.
Sök, tak falan derken kalfa oldum.
Hiç unutmam şanzıman indirirken kafama düştü, volan sökerken dişli saçlarımı kaptı.
Sonra taksici servisi olduk. Şahin Doğan yeni yeni. Onlarla usta oldum.
Sonra baktım…
Ben araba seviyorum. Elektriklisi, içten yanmalısı, önden çekişi, arkadan itişi. Ben araba seviyorum.
Aile mesleği gazetecilik. Hangisine baksam gazeteci.
Elektronik okumak yalan oldu.
Şahane bir yerde işe girdim ve araba gazetecisi oldum.
Kahve servisi yaptım.
Yemek siparişleri aldım, ofisi sildim süpürdüm. Ofisten hiç çıkmadım ne yaptıklarını, nasıl yaptıklarını öğrendim. Arada ailemin yanına Hürriyet’e gittim. Orada onları izledim.
Ezberim iyiydi, hepsini aklımda tuttum.
92 yılında mesleğe başladım ve 28 yıl büyük keyifle yaptım.
Yapmaya da devam ediyorum. Her dakikasından keyif alarak.
Bu sırada izler bıraktım.
Eğitimler aldım, sürüş okulu bile kurdum.
İnsanlara bildiklerimi aktardım, aktarıyorum.
Roman yazdım, ikincisini de yazıyorum. Bu işte zirve olan yerlerde çalıştım, çalışıyorum.
Ödüller aldım.
Ödüller verdim…
Tüm bunlar olup biterken hiç boyun eğmedim. Kabın şeklini almadım.
Şimdi başladığım yerdeyim.
Elimde piller ve elektrik motoru, nasıl araba yaparım diye bakıyorum.
Aramızda, bunun için Renault 9 bakınıyorum ?
Bittiğinde hayatımın madalyalarından biri olacak.
Hayat başladığım yere döndürdü.
Şahane planlarım var.
Uzun menzil için hayallerim var.
Bakalım, kısmetse yazarım yine.
